Arafat’ta Bir Çocuk

Zülfü Livaneli’nin bir röportajından bu kesitle başlamak istiyorum Arafat’ta Bir Çocuk’a.

”….makineler mi var her acıya dayanacak! İnsanım ben! ”

”Önce bir açıklama yapmama izin verin. Ben aslında ‘öykü’ yerine ‘hikaye’ demeyi yeğliyorum. Çünkü öykü, ‘öykülenmek’ kokuyor, yeteri kadar sıcak ve yerli değil. Hikaye ise ‘Dinle neyden kim hikayet etmede’ dizesinde görüldüğü gibi şiirsel ve köklü, bize ait. Bu yüzden izninizle ‘hikaye’ diyeceğim.”

Eser, yazarın ifade ettiği gibi tam anlamıyla bir hikaye, bize ait ve sımsıcak.

Livaneli hikayelerinde, kendi yaşamından da parçalar olduğu için bu kadar içten ve samimi. Gurbeti, siyaseti, acıyı, ötekilenmeyi, hasreti ve çaresizliği kendi de yakından yaşadığı için bu kadar güzel anlatabilmiş, yansıtabilmiş ve hissettirebilmiş.

Kitapta sekiz hikaye yer alıyor. Türklerin siyasi, işçi ya da mülteci olarak Avrupa’ya gitmek zorunda olmalarının hikayeleri bunlar. Zorlukları, dışlanmaları ve bir türlü benliklerini kabul ettirememeleri o dönemin zorluklarını direkt hissettiriyor okuyucuya. Livaneli kalemiyle ustaca dans ettiği için yazılanlar, kitabın başına düşülen ”Bu öykülerdeki kişiler gerçek yaşamdan alınmamıştır.” notunun aksine gerçek birer yaşam oluyor bizler için.

İsveç Ve Alman Televizyonlarında Arafat’ta Bir Türk Çocuk

” Korkuyordu, yapayalnızdı artık. Boyacı şapkasını çantasından çıkardı. Hınçla başına geçirdi. Hem de saçının tek teli görünmemecesine. ”

Kitapta en sevilen hikaye, kitaba adını veren Arafat’ta Bir Çocuk. İşçi göçüyle Almanya’ya yerleşen Türk bir ailenin küçük çocuğu olan Yılmaz’ın yabancı çocuklar tarafından dışlanmasını, siyah saçlarını suçlu bularak onları eski bir boyacı şapkasıyla gizlemeye çalışmasını anlatıyor hikaye. Almanya, küçük Yılmaz için büyük hayal kırıklıkları barındırıyor ve bir şapkaya verilebilecek en güzel anlamları verebilmiş yazar. Hikaye birçok kişi tarafından sevilen bir eser olmuş ki İsveç ve Alman televizyonlarında filmi yapılmış.

Araf mı Arafat mı?

Doğrusu Araf olduğu biliyor Livaneli fakat sevgili kitap dostu Yaşar Kemal’in ”Halk ‘Kaldım arafatta’ der. Yanlış bile olsa güzeli budur.” söylemi üzerine kitabın adı Arafat’ta Bir Çocuk olur.

İçten ve gerçekçi öykülerdi. Keyifli okumalar dilerim.

Yazarımızın diğer yazıları için tıklayınız.

Bizi takip ediyor musunuz?

Instagram ∇ 

Twitter∇    

Facebook∇    

LinkedIn∇   

Pinterest∇

Bir şarkı önerisi:Fazıl Say & Cem Adrian- İnsan İnsan